My Friends

ბავშვობაში მეგონა რომ ჩემი ეკები სამუდამოდ ჩემს ეკებად დარჩებოდნენ (double ეკა), ან რატომ არ უნდა ვყოფილიყავით სამუდამოდ ერთად? გეგმები დიადი გვქონდა, ჯგუფი შევქმენით ”$#$%  Girls” წინ რა იყო აღარ მახსოვს 😦 სიმღერების სწავლაც დავიწყეთ, კონცერტებიც დავგეგმეთ 🙂 yes Girlz we dreamed ❤

მაგრამ წლები გავიდა, ერთი ეკა საერთოდ არ მეკონტაქტება, რაც დრო გადის უფრო და უფრო გული მწყდება ამის გამო. არადა როგორ მიყვარდა ❤   მეორე ეკა ზის სახლში 2 ბავშვს ზრდის და წელიწადში 2-3ჯერ ძლივს ვახერხებთ ერთმანეთის ნახვას.  ეს ადამიანები სამუდამოდ დარჩნენ ჩემს გულში, გულწრფელი სიყვარულისა და მეგობრობის სიმბოლოდ.

ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე მოდიოდნენ მეგობრები და მიდიოდნენ, სკოლიდან ეკა შემომრჩა, უნივერსიტეტიდან შორენა. სამსახურში ახლო მეგობრებს ვერ გაიჩენ, უბრალოდ არავის სცალია ამისათვის  🙂

კიდევ ერთი ეტაპი იყო PR School ❤ Awwww

ამ ადამიანებს სხვა დროს სხვა სიტუაციაში შევხვედრივარ, მომავალშოც შევხვდებოდი, მაგრამ ასე ვერასოდეს გავიცნობდი და შევიყვარებდი 🙂

ის რომ დღეს დეპრესიაში არ ვარ, 90% კარგ ხასიათზე ვარ თქვენი და თქვენთან გატარებული საღამოების გამოა 🙂

Read Full Post »

2 წლის შემდეგ

დღეს საღამოს ბლოგს ჩავუჯექი და ერთი ძველი პოსტის ძებნას შევუდექი. 2 წლის წინ შევადგინე to do list რა უნდა გამეკეთებინა, რათა ჩემი აზრით წარმატებისათვის მიმეღწია. ამ გადმოსახედიდან მეღიმება, მაგრამ მაშინ გულწრფელად მჯეროდა რომ ჩემი წარმატების გასაღები სწორედაც რომ ACCA და ბუღალტერია იყო, არადა თურმე ყველაფერი აქვე, ერთი ხელის გაწვდენაზე მქონია. თუმცა მთლად უშედეგოც არ ყოფილა  ACCA დახარჯული დროითი თუ ფულადი რესურსი 😀

ქრონოლოგიურად მივყვები თითოეულ თასქს და მივაკომენტარებ.

1. აუცილებლად გავაგრძელებ ACCAს მეცადინეობას, ავიღებ F2–ს.  კი ნამდვილად ავიღე F2-იც და F1-იც 
2. გადავიღებ CVსათვის ნორმალურ სურათს, ყველგან ან დედაბერივით მოღუშული ვარ ან ყველის ვაჭარივით ვიკრიჭები.  Done
3. აქტიურად გავაგრძელებ სამსახურის ძებნას და აუცილებლად ვიპოვნი. Done Done Done
4.  ბლოგინგს სერიოზულად ჩავუჯდები – ეს ნამდვილად ვერ მოვახერხე მესამე პუნქტის შესრულების გამო. იმდენად  დაძაბულ რეჟიმში მიწევდა მუშაობა ბლოგინგი კი არა სმს-ის წერას გადავეჩვიე.
5. მომავალ წელს მაგისტრატურაში ჩავაბარებ – გადაიდო გაურკვეველი ვადით, ყოველშემთხვევაში მანამ, სანამ Master of Arts არ გააკეთებს რომელიმე ნორმალური სასწავლებელი.
6.  ACCAზე ვეცდები ინგლისურ სექტორზე გადავიდე. იანვრიდან თუ ვერა გაისად აუცილებლად – ეს საერთოდ ამოვარდა დღის წესრიგიდან, ბუღალტერიას სამუდამოდ დავემშვიდობე 🙂 ამის მაგივრად დავამთავრე გაუ თბილისის პიარ სკოლა და ერთობ ბედნიერი ვარ ამ ფაქტით 🙂
7. რაც მთავარია აუცილებლად გავიზრდები ყველანაირ ასპექტში – კიდევ ბევრ რამეში ვარ გასაზრდელი

სამომავლო to do list-ს საახალწლოდ გავაკეთებ, მანამდე ჩემს პროფესიულ სახეცვლილებაზე დავწერ ცოტას 🙂

2010 წლის აპრილი-მაისიდან აქტიურად შევუდექი სამსახურს ძებნას, იყო ვარიანტები, მაგრამ ან ბევრს არ იხდიდნენ ან არ მაინტერესებდა, მოკლედ არ გამოჩნდა ”საჩემო” არაფერი. ზაფხული მივამთავრე, შემოდგომაზე ლამის დეპრესიამ დამრია ხელი რომ ამ დროს გამოჩნდა ჩემი ხსნა 🙂

გადაცემა ”ვაკანსია”, იმ პერიოდში სატელევიზიო რეკლამებიც ხშირად ტრიალებდნენ, მაგრამ ყურადღებას არ ვაქცევდი, მაგრამ როდესაც ფორუმზე გაიხსნა ამ გადაცემის შესახებ თემა, გადავწყვიტე ბედი მეცადა. ვცადე და ერთ კვირაში დამიბარეს ტესტირებაზე, 3 კვირაში კი უკვე დასაქმებული ადამიანი მერქვა. ძალიან კარგ და დიდ კომპანიაში დავიწყე მუშაობა, როგორც მოლარე-ოპერატორმა, რთული სამუშაო იყო, განსაკუთრებით ჩემი სტილის ადამიანისათვის. სულ ვეძებდი გამოსავალს როგორ მოვქცეულიყავი, ვხვდებოდი რომ ბუღალტერია-ფინანსები ჩემი სტიქია არ იყო, არა იმიტომ რომ ვერ ვიგებდი/არ მესმოდა, უბრალოდ კომფორტულად ვერ ვგრძნობდი იქ თავს და მორჩა.

ერთ მშვენიერ დღესაც გადავწყვიტე ის რაც კარგად ვიცოდი, მიყვარდა, კარგად შემეფუთა და ჩემი კომპანიისათვის შემეთავაზებინა.  დავწერე პროექტი კომპანიის web მარკეტინგულ სტრატეგიაზე და It worked! ერთ თვეში მარკეტინგის დეპარტამენტში გადავედი, დღეს უკვე PR და სოციალური მედიის სპეციალისტი ვარ ❤ მიხარია ძალიან!

თქვენც, ვინც ახლა იწყებთ, გირჩევთ არასოდეს დანებდეთ, არასოდეს ჩამოყაროთ ყურები. ყოველთვის იბრძოლეთ თქვენი მიზნისაკენ, ნელნელა თუმცა აუცილებლად მიაღწევთ. არ შეგეშინდეთ ცვლილებების, ახალი გამოწვევების, მთავარია გიყვარდეთ ის რასაც აკეთებთ, გჯეროდეთ საკუთარი თავის.

არასოდეს არ დანებდეთ! ბოლომდე იბრძოლეთ !

Read Full Post »

I want to break free

ჩემი განწყობა ბოლო ერთი თვის მანძილზე. თავისუფლება მომწყურდა ურთიერთობებშიც, სამსახურშიც, ყველგან, ყველგან. დამღალა ვალდებულებებმა.

 

სამსახურში ძალიან ბევრი საქმეა, ერთდროულად რამოდენიმე რთულ პროექტზე გვიწევს მუშაობა. მუშაობას კიდევ არაუშავს მუდმივი სტრესი და დაძაბულობა, დედლაინში ვერ ჯდები, ბიუჯეტში იზღუდები. ამ ყველაფერს ახალი უფროსიც დაემატა…

ხანდახან ისევ სხვაგან გადასვლაზე ვიწყებ ფიქრს, მაგრამ რაღაცნაირად ვერ ვთმობ, რაც არ უნდა საკვირველი იყოს მიყვარს ის კომპანია სადაც ვმუშაობ, რასაც ვაკეთებ ამ კომპანიის სიყვარულით და არა ხელფასისა და მენეჯმენტის საამებლად.

რამოდენიმე დღის უკან პიარსკოლის ბავშვები ვიყავით გასული მაკდონალდსში. ააა ❤ მიყვარს მათთან შეხვედრა, ენერგიით მავსებენ და მახალისებენ. მთელი კვირა მიმყვება ხოლმე დადებითი ემოციები 🙂

ხვალ 1 ივნისია.

ანანო 1 ივნისს მზიურში

მზიურში ვერ წავალ და იქაურ მხიარულებაში ვერ ჩავებმევი, სამაგიეროდ სამსახურში თვითონ ვაწყობთ ”1 ივნისობას”  ❤

მიხარია, იმედია ყველაფერი კარგად ჩაივლის !

Read Full Post »

ჩემი ოცნებების შორთ–ლისტი

ბავშვობაში ყველა ჩვენთაგანს გვქონდა ოცნება, ზოგიერთ ჩვენგანს პრინცესობა უნდოდა, ზოგს მილიონერის შვილობა, ზოგი საერთოდ დიდობაზე ოცნებობდა, არ დამავიწყდება ჩემიყველაზე ვრედნული ოცნება, სკოლა დამწვარიყო ან მტკვარს წაეღო :დ  საერთო ყველა ოცნებას ერთი ქონდა ბედნიერები გვინდოდა ვყოფილიყავით. რა შეიცვალა ახლა 15-20 წლის შემდეგ? რაზე ვოცნებობ, რისკენ ვისწრაფვი?

ანანოს კეთილდღეობა – “კეთილდღეობა” რამდენ რამეს იტევს არა? მინდა ჯანმრთელი იყოს, მინდა ყველაფერი მივცე, ბედნიერი და უზრუნველი ბავშვობა ქონდეს, მინდა კარგი ადამიანი გაიზარდოს ❤

ახლობლების ჯანმრთელობა – ჩემი ოჯახის წევრები, ყველა ჩემი ახლობელი ჯანმრთელები იყვნენ!. ისტერიულად მეშინია შეუქცევადი ავადმყოფობების, ვერაფრით რომ ვერ ეხმარები საყვარელ ადამიანს. ღმერთო ყველა ჯანმრთელი იყოს გთხოვ!

 

საკუთარი სახლი– ვაიმე ვაიმე როგორ მინდა ❤ ჩემს გემოზე მოწყობილი სამზარეულო, საძინებელი, ლივინგ რუმი…. მექნებოდა ოთახის ყვავილები, მეყოლებოდა სიამის ფისო, გავზრდიდი კიდევ 1ბავშვს და ვიქნებოდი ბედნიერი.

სწავლის გაგრძელება  – ძალიან მინდა ლონდონის პრ–სკოლაში სწავლა :შ ნაკლებად სავარაუდოა ეს ყველაფერი ხარჯებს+ოჯახი, მეეჭვება ოდესმე გავწვდე,  ის კი არა ნეტავ ჯიპას მაგისტრატურისათვის შევაგროვებდე როგორმე ფულს. ყოველშემთხვევაში ოცნებას ჯერ არავინ მოუკლავს :დ

კარიერული ზრდა – მინდა მინდა მინდა! ვორქაჰოლიკი ვარ და თუ ცოტა იღბალიც არ მატოვებს ბევრ რამეს მივაღწევ მჯერა! მინდა ბევრი და საინტერესო საქმე ვაკეთო და ამ ყველაფრის შედეგს ვხედავდე. უბრალოდ მინდა რეალიზებული ადამიანი ვიყო …..

სულ ესაა, ოცნებები რომლებიც რეალობისგა არც თუ ისე შორს არიან, მაგრამ შესასრულებლად საკმაოდ რთულია…..

Read Full Post »

გუდ ბაი 2011 წელო!

დეკემბრის ბოლოს ყველა ბლოგერი აჯამებს გასულ წელს, გამონაკლისი არც მე ვიქნები, მე რა რომ პასიურ ბლოგერად ვითვლები.

რა მოხდა 2011 წელს?
ახალი წელი თავიდან ძალიან ნეგატიურად დაიწყო, იანვარში გარდაიცვალა ბებია, ყველაზე დიდი დანაკარგი ჩემს ცხოვრებაში. თებერვალში ავარია შემგვემთხვა და ორი–სამი თვე მის შედეგებს ვიმკიდით. აპრილიდან სიტუაცია შედარებით დასტაბილურდა.
პირად ცხოვრებაში ყველაფერი მშვიდად იყო, პატარ–პატარა ჩხუბებსა და გაბუტვებს თუ არ ჩავთვლით, ნუ ესენიც საჭიროა, გრძნობებს ამძაფრებს ხოლმე ❤

რაც შეეხება კარიერას, ძიებისა და აღმოჩენების წელი იყო. ბუღალტერიაში ჩემმა თავდაუზოგავმა შრომამ შემდეგი შედეგი გამოიღო: 1. ხელფასი თითქმის ⅓ით მომიმატეს. 2. მივხვდი ეს ჩემი საქმე არ იყო. დავიწყე ზრუნვა პროფილისა და სამსახურის შეცვლაზე.

რა მინდოდა თვითონაც არ ვიცოდი. დავდიოდი გასაუბრებიდან გასაუბრებაზე, ზოგი სამსახური მე არ მაკმაყოფილებდა, ზოგიც პირიქით. ასე გაგრძელდებოდა რომ არა jobs.geზე გამოჩენილი ერთერთი სამინისტროს “სოციალური ქსელების კოორდინატორის “ ვაკანსია. მაშინვე შევავსე ფორმა და გადავაგზავნე. იმდენად მინდოდა ეს სამუშაო რომ გასაუბრების გამო შვებულებაც კი შევწყვიტე. ბოშურიდან თბილისში ჩამოვედი! მართალია ამ შემთხვევაში არ გამიმართლა და სხვა აიყვანეს (აბა საბას კონკურენციას როგორ გავუწევდი) მაგრამ მივხვდი რა მინდოდა, როგორ უნდა გამეკეთებინა ეს ყველაფერი. დავიწყე თავდაჯერებული სვლა მიზნისაკენ. 

შვებულებიდან დაბრუნებული შევხვდი ჩემი კომპანიის (სადაც ვმუშაობ) სარეკლამო განყოფილების უფროს და შევთავაზე თანამშრომლობა კომპანიის სოციალურ ქსელებში გააქტიურების საკითხზე. მთხოვეს კონკრეტული გეგმა შემედგინა. მოვამზადე პრეზენტაცია და წარვუდგინე. საკმაოდ კარგი გამოვიდა, მადლობა დოდკას და სალომეს 🙂
პრეზენტაციაზე ბევრი ვიდისკუსიეთ, საბოლოოდ შემაქეს, ცოტა სამომავლო გეგმებიც დასახეს და დამემშვიდობნენ. ეს მოხდა სექტემბერში, ნოემბრამდე არავინ შემხმიანებია, ჩავთვალე რომ დაივიწყეს, არ დაინტერესდნენ და აი ერთ ბედნიერ დღეს დამიბარეს და მითხრეს, მოემზადე იანვრიდან ვიწყებთ!
ძალიან გამიხარდა, ორმაგად მოტივირებული ვარ და უდიდეს პასუხისმგებლობას ვგრძნობ ყველას წინაშე ვინც ეს საქმე მანდო.
ყველაფერს გავაკეთებ რომ იმედი არ გავუცრუო არავის.

Read Full Post »

Just me

ამ ბოლო დროს სხვანაირი გავხდი. ზედმეტად პრეტენზიული და მომთხოვნი. ვინც ახლოს მიცნობს,  გულში გაეცინება, ნეტავ შენ როდის არ ყოფილხარ მასეთიო, კი ნამდვილად ვიყავი ახლა ზედმეტად დაემატა 😀 თუმცა სამართლიანობა მოითხოვს ავღნოშნო პირველ რიგში საკუთარ თავს ვთხოვ ამ ყველაფერს 🙂 მაქსიმალურად ვცდილობ გავიზარდო, განვვითარდე, ვისწავლო გაცილებით მეტი, უბრალოდ უქმად არ დავკარგო დრო. მივხვდი რომ ახლა ვაშენებ ჩემს მომავალს, ჩემს ცხოვრებას, ის დრო წარსულს ჩაბარდა ვინმეს იმედზე რომ ვიყავი.

ამ ამბებიდან არც ისე დიდი ხანი გავიდა თუმცა არაფერი ისმის, უკვე შევეგუე იმ აზრს რომ არაფერიც არ იქნება, და ეს სულაც არაა ჩემი ბრალი. უბრალოდ არ გამოვიდა და მორჩა 🙂 ბრძოლას ვაგრძელებ სხვაგან. გუშინ კიდევ ერთ გასაუბრებაზე ვიყავი, ვნახოთ სასურველ ხელფასზე თუ შევთანხმდებით. ცოტა ვაჭრობას კი წააგავს ეს ყველაფერი მაგრამ რა ვუყოთ. უკეთესი პოზიციის გამო დაბალ ხელფასზე ნადვილად ვერ წავალ, ჯერჯერობით ჩემი ფინანსური მდგომარეობა სამწუხაროდ არ მაძლევს ამ ფუფუნების საშუალებას.

არადა როგორ მინდა ყველაფერი შევცვალო. ჩემი ფსიქოტიპიდან გამომდინარე არ ვარ ის ადამიანი
ვინც შემოსაზღვრულ, ჩარჩოებში მოქცეულ საქმეს უნდა აკეთებდეს. ძალიან დამღლელი და მოსაწყენია
ჩემთვის ეს ყველაფერი. ფრანტ ოფისში რომ არ ვმუშაობდე უარესად დავისტრესებოდი, ხალხთან
ურთიერთობა მახალისებს და ძალასაც მმატებს. (თუმცა უნდა ავღნიშნო, არის ისეთი overcrowded დღეები როდესაც მათი დანახვაც კი მეზარება 😀 ) უაზროდ ბევრს ვმუშაობ, მაქსიმალურად ვიხარჯები. იმას მივაღწიე რიგითი თანამშრომელი აღარ ვარ, ჩემს პოზიციაზე მყოფების  „ტოპ 4ეულში“ გავდივარ :დ  (40 ადამიანია სულ :დ ) იმედია დროთა განმავლობაში კიდევ უფრო შემამჩნევენ და რეალურად შეაფასებენ ჩემს პოტენციალს. (ნუ სასურველია ახლო მომავალში მოხდეს ეს ყველაფერი 😀 )

p.s  ადამიანები „აღუვსებელი საწყაულები“ ვართ, 1 წლის წინ სამსახურს ვნატრობდი, ნახევარი წლის წინ  უკეთეს ხელფასს, ახლა უკვე უკეთეს სამსახურს 🙂

What will be next? 🙂

Read Full Post »

Routine

whats going on?

Nothing,  just routine.

დღეს ფეისბუქზე გადავაწყდი სტატუსს ”არაფერი არ ჯობია სიამოვნებით მუშაობას”  ჩემი თავი შემეცოდა. თავიდან მართლაც სიამოვნებით ვმუშაობდი, ახლა მარტო პასუხისმგებლობის გრძნობა დარჩა.

მინდა ვიზროვნო, მინდა რაღაც შევქმნა, მინდა ისევ აღფრთოვანებასა და მოწონებს იწვევდნენ ჩემი იდეები, მაგრამ მგონია რომ აღარასოდეს მოხდება ეს ყველაფერი. გამოვრობოტდი. დაპროგრამებული ვმუშაობ 9დან 9მდე, ნონ  სტოპის რეჟიმში.  არა, მუშაობა არ მეზარება, უბრალოდ საინტერესო საქმე მინდა ვაკეთო.

ხშირად მგონია რომ დავიკარგე, იქ არ ვარ სადაც უნდა ვიყო, ჩემი ბრალია, სხვას ვერავის დავაბრალებ. მაინც არ ვეცემი, ვაგრძელებ ბრძოლას. როდემდე?    უკეთეს პოზიციამდე, საინტერესო სამუშაომდე 🙂

Good Luck darling 🙂

Read Full Post »

შემოდგომის საღამოა მშვიდი…..

2კვირაა დასაქმებული ადამიანი მქვია, და მე ამით ბედნიერი ვარ 🙂 დღეს რა ხდება არ მოვყვები, გრძელი ამბავია, ყოველი საღამო კი ერთმანეთს გავს, 7ზე მთავრდება სამსახური, იქედან პირდაპირ დედასთან, ანო ხშირ შემთხვევაში კარებშივე მხვდება მხიარული ჭყლოპინით, ჩამეხუტება და მეფერება.  დედა ისევ ისე მივლის როგორც ადრე, საჭმელი მაგიდაზეა, ვჭამ და თან იმ დღის ამბებს ვუყვები.  მალე გიორგიც მოდის და ”ბოშათა ბანაკი” ორთაჭალას მოემგზავრება 🙂 გზაში ისევ საუბრები განვლილ დღეზე, სამომავლო პერსპექტივებზე და ყველაზე ხშირად ჩვენთვის ამ ბოლო დროს ძალიან აქტუალურ თემაზე ”ძიძა”. დღეს თუ არა ხვალ აუცილებლად დაგვჭირდება მაგრამ ორივე ჯერჯერობით ფეხს ვითრევთ. იმ ”ერთადერთის” გამოჩენას ველით დანახვისთანავე რომ მივხვდებით რომ ეს ისაა, ჩვენი შვილის ძიძა  🙂

სახლში მოსული პატარა ოპერაციების შემდეგ ვჯდები კომპიუტერთან, ვხსნი Facebookს, ფორუმს, ბლოგს და მეილს. გუგლ რიდერი პოსტებს ვეღარ იტევს, ნელნელა ვკითხულობ, ვერ ვასწრებ ერთიანად, არადა ჩემთვის ერთი სიხარული იყო დილაობით ახალი პოსტები რომ მხვდებოდა ხოლმე. FBც თითქმის მივატოვე.  ბლოგის სტატებში ამ ბოლო დროს აქტიურობა შეიმჩნევა, მე კიდევ წარმოუდგენლად პასიური გავხდი. არა იმიტომ რომ იდეები არ მაწუხებს უბრალოდ ვეღარ ვწერ. დღეს მომინდა ყველა ჩემი მეგობრისათვის მომეყოლა როგორ ვცხოვრობ ამ ბოლო დროს, რატომ დავივიწყე ყველა. რამდენად მოვახერხე არვიცი, სწრაფ-სწრაფად ვწერ უნდა გავიქცე და ჩემს გოგოს ჩავეხუტო ❤

Love u people 🙂

 

Read Full Post »

კვირის შემაჯამებელი პოსტი

გასული კვირა ძალიან ადტვირთული მქონდა, რაც ძალიან აისახა ჩემს ონლაინ აქტიურობასა და მხედველობაზე. 24 საათიდან მინ. 16 საათი წიგნი მეკავა, დანარჩენი დრო ან მეძინა ან ბავშვს ვაჭმევდი. შედეგი “უუუუზარმაზარეეა” თუ პატარა 1ში გავიგებ 🙂 ამდენი ხნის მანძილზე, წინა პოსტებში თურმე ტყუილად  ვწუწუნებდი, ვმეცადინეობ ვმეცადინეობ, აი ახლა გავიხსენე რას ქვია სწავლა და მეცადინეობა. 20თემიდან 8თემა გადავღეჭე, შესაბამისად გამოცდაზე საკითხების ნახევარი, ნახევარ საათში ამოვხსენი. დარჩენილ 12 თემასაც იგივეს ვუპირებ იმედია გამომივა.

გამოცდის და მეცადინეობის გარდა ამ კვირაში გასაუბრებაზეც ვიყავი, გადასარევი ორგანიზაცია კოლექტივი მაგრამ ხელფასი sucks, ზაფხული რომ არ ყოფილიყო დავფიქრდებოდი აუცილებლად მაგრამ ამ სიცხეში ბავშვს ქალაქში ვერ ამოვხუთავ. ჰაერის გამოცვლა აუცილებლად ჭირდება. შესაბამისად მივარეჯექტე. თუმცა ჩემს თვითშეფასებაზე საოცრად იმოქმედა, ე.ი არ დავჩლუნგებულვარ სახლში ჯდომისაგან და ჩემი თავის კარგად პრეზენტაცია კიდევ შემძლებია 🙂

(c) coscan homes

დღეს ჩემთვის ვიჯექი და ვფიქრობდი სამომავლო გეგმებზე. დიდი ხანია აღარაფერი დამიგეგმავს, როგორც წესი არასოდეს გამომდიოდა რაც მინდოდა, მაგრამ ახლა რეალურად მივუდექი საკითხს. ისეთ რამეზე ვორიენტირდები რისი უნარიც შემწევს.

1. აუცილებლად გავაგრძელებ ACCAს მეცადინეობას, ავიღებ F2–ს.

2. გადავიღებ CVსათვის ნორმალურ სურათს, ყველგან ან დედაბერივით მოღუშული ვარ ან ყველის ვაჭარივიტ ვიკრიჭები.

3. აქტიურად გავაგრძელებ სამსახურის ძებნას და აუცილებლად ვიპოვნი 🙂

4. ბლოგინგს სერიოზულად ჩავუჯდები. (ოღონდ სექტემბრიდან, მანამდე უბრალოდ ინტერნეტი არ მექნება სოფლად 🙂 )

5. მომავალ წელს მაგისტრატურაში ჩავაბარებ

6. ACCAზე ვეცდები ინგლისურ სექტორზე გადავიდე. იანვრიდან თუ ვერა გაისად აუცილებლად

7. და რაც მთავარია აუცილებლად გავიზრდები ყველანაირ ასპექტში.

1წლის შემდეგ დავუბრუნდები ამ ლისტს და გადავხედავ რა შევასრულე და რა არა 😉

Read Full Post »