ჩემი ოცნებების შორთ–ლისტი

ბავშვობაში ყველა ჩვენთაგანს გვქონდა ოცნება, ზოგიერთ ჩვენგანს პრინცესობა უნდოდა, ზოგს მილიონერის შვილობა, ზოგი საერთოდ დიდობაზე ოცნებობდა, არ დამავიწყდება ჩემიყველაზე ვრედნული ოცნება, სკოლა დამწვარიყო ან მტკვარს წაეღო :დ  საერთო ყველა ოცნებას ერთი ქონდა ბედნიერები გვინდოდა ვყოფილიყავით. რა შეიცვალა ახლა 15-20 წლის შემდეგ? რაზე ვოცნებობ, რისკენ ვისწრაფვი?

ანანოს კეთილდღეობა – “კეთილდღეობა” რამდენ რამეს იტევს არა? მინდა ჯანმრთელი იყოს, მინდა ყველაფერი მივცე, ბედნიერი და უზრუნველი ბავშვობა ქონდეს, მინდა კარგი ადამიანი გაიზარდოს ❤

ახლობლების ჯანმრთელობა – ჩემი ოჯახის წევრები, ყველა ჩემი ახლობელი ჯანმრთელები იყვნენ!. ისტერიულად მეშინია შეუქცევადი ავადმყოფობების, ვერაფრით რომ ვერ ეხმარები საყვარელ ადამიანს. ღმერთო ყველა ჯანმრთელი იყოს გთხოვ!

 

საკუთარი სახლი– ვაიმე ვაიმე როგორ მინდა ❤ ჩემს გემოზე მოწყობილი სამზარეულო, საძინებელი, ლივინგ რუმი…. მექნებოდა ოთახის ყვავილები, მეყოლებოდა სიამის ფისო, გავზრდიდი კიდევ 1ბავშვს და ვიქნებოდი ბედნიერი.

სწავლის გაგრძელება  – ძალიან მინდა ლონდონის პრ–სკოლაში სწავლა :შ ნაკლებად სავარაუდოა ეს ყველაფერი ხარჯებს+ოჯახი, მეეჭვება ოდესმე გავწვდე,  ის კი არა ნეტავ ჯიპას მაგისტრატურისათვის შევაგროვებდე როგორმე ფულს. ყოველშემთხვევაში ოცნებას ჯერ არავინ მოუკლავს :დ

კარიერული ზრდა – მინდა მინდა მინდა! ვორქაჰოლიკი ვარ და თუ ცოტა იღბალიც არ მატოვებს ბევრ რამეს მივაღწევ მჯერა! მინდა ბევრი და საინტერესო საქმე ვაკეთო და ამ ყველაფრის შედეგს ვხედავდე. უბრალოდ მინდა რეალიზებული ადამიანი ვიყო …..

სულ ესაა, ოცნებები რომლებიც რეალობისგა არც თუ ისე შორს არიან, მაგრამ შესასრულებლად საკმაოდ რთულია…..

Read Full Post »

შემოდგომის საღამოა მშვიდი…..

2კვირაა დასაქმებული ადამიანი მქვია, და მე ამით ბედნიერი ვარ 🙂 დღეს რა ხდება არ მოვყვები, გრძელი ამბავია, ყოველი საღამო კი ერთმანეთს გავს, 7ზე მთავრდება სამსახური, იქედან პირდაპირ დედასთან, ანო ხშირ შემთხვევაში კარებშივე მხვდება მხიარული ჭყლოპინით, ჩამეხუტება და მეფერება.  დედა ისევ ისე მივლის როგორც ადრე, საჭმელი მაგიდაზეა, ვჭამ და თან იმ დღის ამბებს ვუყვები.  მალე გიორგიც მოდის და ”ბოშათა ბანაკი” ორთაჭალას მოემგზავრება 🙂 გზაში ისევ საუბრები განვლილ დღეზე, სამომავლო პერსპექტივებზე და ყველაზე ხშირად ჩვენთვის ამ ბოლო დროს ძალიან აქტუალურ თემაზე ”ძიძა”. დღეს თუ არა ხვალ აუცილებლად დაგვჭირდება მაგრამ ორივე ჯერჯერობით ფეხს ვითრევთ. იმ ”ერთადერთის” გამოჩენას ველით დანახვისთანავე რომ მივხვდებით რომ ეს ისაა, ჩვენი შვილის ძიძა  🙂

სახლში მოსული პატარა ოპერაციების შემდეგ ვჯდები კომპიუტერთან, ვხსნი Facebookს, ფორუმს, ბლოგს და მეილს. გუგლ რიდერი პოსტებს ვეღარ იტევს, ნელნელა ვკითხულობ, ვერ ვასწრებ ერთიანად, არადა ჩემთვის ერთი სიხარული იყო დილაობით ახალი პოსტები რომ მხვდებოდა ხოლმე. FBც თითქმის მივატოვე.  ბლოგის სტატებში ამ ბოლო დროს აქტიურობა შეიმჩნევა, მე კიდევ წარმოუდგენლად პასიური გავხდი. არა იმიტომ რომ იდეები არ მაწუხებს უბრალოდ ვეღარ ვწერ. დღეს მომინდა ყველა ჩემი მეგობრისათვის მომეყოლა როგორ ვცხოვრობ ამ ბოლო დროს, რატომ დავივიწყე ყველა. რამდენად მოვახერხე არვიცი, სწრაფ-სწრაფად ვწერ უნდა გავიქცე და ჩემს გოგოს ჩავეხუტო ❤

Love u people 🙂

 

Read Full Post »

OMG! She is back!!!

დღეისთვის სულ სხვა პოსტი მქონდა გეგმაში, ეკა ხოფერიას “აუდიტორიის” ჩემებურ გარჩევას ვაპირებდი მაგრამ გუშინ ისეთი რამ მოხდა სულ ამერია ბლოგის კი არა კვირის გეგმებიც კი 🙂 წუხელ 01:00 წუთზე კარზე რამოდენიმეჯერ დარეკეს, ყველა იწვა, ჩემი და გიორგის გარდა, გიო მივიდა, კარი გააღო და ალბათ 1წუთი ხმა არ ამოუღია, ბოლოს ერთად აჭყლოპინდნენ ორივე: შენ აქ რას აკეთებ, არ მელოდებოდით? და ა.შ  ხმა ვერ მეცნო გავიხედა და ვაიჰ! მარო ჩამოსულა! გავგიჟდი როგორ მოახერხა ასე ჩუმად წამოსვლა, ადამიანი სიურპრიზია. იშვიათად რომ ადამიანი 19წლის ასაკში ასეთი დამოუკიდებელი იყოს, ამდენ რამეს ახერხებდეს სულ მარტო.

ძალიან გახარებული ვარ, 9თვის შემდეგ როგორც იქნა დაბრუნდა !!! ასეთი ბედნიერი დედა და მამა დიდი ხანია აღარ მინახავს, ერთი თვეც, ქეთიც ჩამოვა და ისევ ერთად ვიქნებით ყველა 🙂

Read Full Post »

Just პოსტი

დღევანდელი დღე თავიდანვე რაღაცნაირად დაიწყო,ანომ გაიღვიძა, ჩვეული ტემპით დაიწყო საწოლში ხტუნაობა, ვუყურებ ნამძინარევი და რაღაც ვერაა ისე, დავაკვირდი და აღმოვაჩინე, ცალ თვალს ვერ ახელდა, დაწებებული ქონდა საწყალს, მოვწმინდე და გავახელინე 🙂 გუშინ დიდხანს იყო გარეთ ქარში და ალბათ იქ გაცივდა. პედიატრს დავურეკე, ტობრექსის წვეთები და მეტი არაფერი უნდაო.
შუადღით მე და გიო ვაპირებდით გასვლას მაგრამ ჩამოვარდა კოვზი ნაცარში, მამაჩემმა მომტაცა ქმარი :@ გაბრაზებული ვარ, ცეცხლებს ვყრი, მამაჩემი მაინც არ იყო კაცო 🙂 დედაჩემმა როგორც ქალმა გამიგო ბავშვი გაიყვანა და მარტო დამტოვა, მიხვდა აქ რომ ვაპირებდი რაღაცის დაწერას. საღამოს გასვლითიც არ ჩამეშლება დიდი იმედი მაქვს თორემ მერე უკვე არვიცი…. ჭეშმარიტ სასოწარკვეთილ დიასახლისად ვიქცევი 🙂
რა კარგი იყო ადრე, ყველა ერთად რომ ვიყავით, თქმა და გაკეთება ერთი იყო. ახლა კიდევ შემომეფანტეთ ყველა. ველოდები სექტემბერს როცა ყველა ისევ დაბრუნდება და მეც მეშველება 🙂

მარი მენატრები!!! თუ კიდევ დიდხანს გააგრძელებ მაგ უაზრობას იცოდე აღარ მომენატრები.
ქეთი შენ ჯერ არ მომნატრებიხარ 🙂 უბრალოდ ძალიან მოვიწყინე უშენოდ, ისე მალე ჩამოხვალ რომ ვერც მოვასწრებ საფუძვლიანად შენს მონატრებას 🙂

ქალბატონო ეკატერინე დედების ამპლუაში რომ არ გავგიჟებულვართ ხომ არ დაგვიწყებია? 🙂 დაამთავრე დროზე ეგ პროექტი და ჩამოდი შენც

შორენა შენ კიდევ ადამიანური სამსახური იშოვე 🙂
თქვენთან ერთად ყოფნა და გიჟობა მომენატრა გიორლზ :*

Read Full Post »