ამ ბოლო დროს სხვანაირი გავხდი. ზედმეტად პრეტენზიული და მომთხოვნი. ვინც ახლოს მიცნობს, გულში გაეცინება, ნეტავ შენ როდის არ ყოფილხარ მასეთიო, კი ნამდვილად ვიყავი ახლა ზედმეტად დაემატა 😀 თუმცა სამართლიანობა მოითხოვს ავღნოშნო პირველ რიგში საკუთარ თავს ვთხოვ ამ ყველაფერს 🙂 
მაქსიმალურად ვცდილობ გავიზარდო, განვვითარდე, ვისწავლო გაცილებით მეტი, უბრალოდ უქმად არ დავკარგო დრო. მივხვდი რომ ახლა ვაშენებ ჩემს მომავალს, ჩემს ცხოვრებას, ის დრო წარსულს ჩაბარდა ვინმეს იმედზე რომ ვიყავი.
ამ ამბებიდან არც ისე დიდი ხანი გავიდა თუმცა არაფერი ისმის, უკვე შევეგუე იმ აზრს რომ არაფერიც არ იქნება, და ეს სულაც არაა ჩემი ბრალი. უბრალოდ არ გამოვიდა და მორჩა 🙂 ბრძოლას ვაგრძელებ სხვაგან. გუშინ კიდევ ერთ გასაუბრებაზე ვიყავი, ვნახოთ სასურველ ხელფასზე თუ შევთანხმდებით. ცოტა ვაჭრობას კი წააგავს ეს ყველაფერი მაგრამ რა ვუყოთ. უკეთესი პოზიციის გამო დაბალ ხელფასზე ნადვილად ვერ წავალ, ჯერჯერობით ჩემი ფინანსური მდგომარეობა სამწუხაროდ არ მაძლევს ამ ფუფუნების საშუალებას.
არადა როგორ მინდა ყველაფერი შევცვალო. ჩემი ფსიქოტიპიდან გამომდინარე არ ვარ ის ადამიანი
ვინც შემოსაზღვრულ, ჩარჩოებში მოქცეულ საქმეს უნდა აკეთებდეს. ძალიან დამღლელი და მოსაწყენია
ჩემთვის ეს ყველაფერი. ფრანტ ოფისში რომ არ ვმუშაობდე უარესად დავისტრესებოდი, ხალხთან
ურთიერთობა მახალისებს და ძალასაც მმატებს.
(თუმცა უნდა ავღნიშნო, არის ისეთი overcrowded დღეები როდესაც მათი დანახვაც კი მეზარება 😀 ) უაზროდ ბევრს ვმუშაობ, მაქსიმალურად ვიხარჯები. იმას მივაღწიე რიგითი თანამშრომელი აღარ ვარ, ჩემს პოზიციაზე მყოფების „ტოპ 4ეულში“ გავდივარ :დ (40 ადამიანია სულ :დ ) იმედია დროთა განმავლობაში კიდევ უფრო შემამჩნევენ და რეალურად შეაფასებენ ჩემს პოტენციალს. (ნუ სასურველია ახლო მომავალში მოხდეს ეს ყველაფერი 😀 )
p.s ადამიანები „აღუვსებელი საწყაულები“ ვართ, 1 წლის წინ სამსახურს ვნატრობდი, ნახევარი წლის წინ უკეთეს ხელფასს, ახლა უკვე უკეთეს სამსახურს 🙂
What will be next? 🙂
კაკატოლანდია 