შიში თუ ფობია???

შიშის გრძნობა ყველა ჩვენთაგანისათვის მეტ-ნაკლებად ნაცნობია, ფობია სხვა ”ფენომენია” . ვიკიპედიას თუ დავუჯერებთ: თანამედროვე ფსიქიატრების განმარტებით, ფობია არის შიშის ირაციონალური ეტაპი. ის აღმოცენდება არაფრისგან, ცარიელ ადგილას ყოველგვარი ნებისა და ხილული მიზეზის გარეშე. ადამიანს თავს ატყდება ყოვლისმომცველი საშინელება, რომელიც არაადეკვატური საქციელის ჩადენას აიძულებს.

ამასთანავე, ავადმყოფი გრძნობს, რომ გარესამყაროში მისი ასეთი ქმედების საფუძველი არ მოიძევება, მაგრამ არაფრის შეცვლა არ შეუძლია. ექიმები ამას პანიკურ შეტევას უწოდებენ. ინგლისელმა ფსიქოთერაპევტმა ფრედერიკმა ფობიას “ჭკვიანი ადამიანების სისულელეები” უწოდა რადგან ფობიები ძირითადად ინტელექტუალურ პირებს აღენიშნებათ. (დედა შეგიძლია იამაყო ჩემით 🙂 ) ფობიის ნამდვილი მიზეზი არავინ იცის. სპეციალისტების ერთი ნაწილი ფიქრობს, რომ აკვიატებული შიშის საფუძველს ფსიქოლოგიური ფაქტორები წარმოადგენს, მეორენი კი დამნაშავედ ბიოლოგიურ ფაქტორებს მიიჩნევენ, პრაქტიკაში კიდევ უფრო ხშირად ორივე ფაქტორის თანხვედრა ხდება.

მომისმენია მოსაზრება რომ ფობია სიკვდილის შიშის ერთგვარი გამოვლინებაა.

შევეშვათ მეცნიერებს…

Read Full Post »

კვირის შემაჯამებელი პოსტი

გასული კვირა ძალიან ადტვირთული მქონდა, რაც ძალიან აისახა ჩემს ონლაინ აქტიურობასა და მხედველობაზე. 24 საათიდან მინ. 16 საათი წიგნი მეკავა, დანარჩენი დრო ან მეძინა ან ბავშვს ვაჭმევდი. შედეგი “უუუუზარმაზარეეა” თუ პატარა 1ში გავიგებ 🙂 ამდენი ხნის მანძილზე, წინა პოსტებში თურმე ტყუილად  ვწუწუნებდი, ვმეცადინეობ ვმეცადინეობ, აი ახლა გავიხსენე რას ქვია სწავლა და მეცადინეობა. 20თემიდან 8თემა გადავღეჭე, შესაბამისად გამოცდაზე საკითხების ნახევარი, ნახევარ საათში ამოვხსენი. დარჩენილ 12 თემასაც იგივეს ვუპირებ იმედია გამომივა.

გამოცდის და მეცადინეობის გარდა ამ კვირაში გასაუბრებაზეც ვიყავი, გადასარევი ორგანიზაცია კოლექტივი მაგრამ ხელფასი sucks, ზაფხული რომ არ ყოფილიყო დავფიქრდებოდი აუცილებლად მაგრამ ამ სიცხეში ბავშვს ქალაქში ვერ ამოვხუთავ. ჰაერის გამოცვლა აუცილებლად ჭირდება. შესაბამისად მივარეჯექტე. თუმცა ჩემს თვითშეფასებაზე საოცრად იმოქმედა, ე.ი არ დავჩლუნგებულვარ სახლში ჯდომისაგან და ჩემი თავის კარგად პრეზენტაცია კიდევ შემძლებია 🙂

(c) coscan homes

დღეს ჩემთვის ვიჯექი და ვფიქრობდი სამომავლო გეგმებზე. დიდი ხანია აღარაფერი დამიგეგმავს, როგორც წესი არასოდეს გამომდიოდა რაც მინდოდა, მაგრამ ახლა რეალურად მივუდექი საკითხს. ისეთ რამეზე ვორიენტირდები რისი უნარიც შემწევს.

1. აუცილებლად გავაგრძელებ ACCAს მეცადინეობას, ავიღებ F2–ს.

2. გადავიღებ CVსათვის ნორმალურ სურათს, ყველგან ან დედაბერივით მოღუშული ვარ ან ყველის ვაჭარივიტ ვიკრიჭები.

3. აქტიურად გავაგრძელებ სამსახურის ძებნას და აუცილებლად ვიპოვნი 🙂

4. ბლოგინგს სერიოზულად ჩავუჯდები. (ოღონდ სექტემბრიდან, მანამდე უბრალოდ ინტერნეტი არ მექნება სოფლად 🙂 )

5. მომავალ წელს მაგისტრატურაში ჩავაბარებ

6. ACCAზე ვეცდები ინგლისურ სექტორზე გადავიდე. იანვრიდან თუ ვერა გაისად აუცილებლად

7. და რაც მთავარია აუცილებლად გავიზრდები ყველანაირ ასპექტში.

1წლის შემდეგ დავუბრუნდები ამ ლისტს და გადავხედავ რა შევასრულე და რა არა 😉

Read Full Post »

ერთი უსათაურო

ბევრ რამეზე როდესაც გინდა ილაპარაკო როგორც წესი ვერაფერზე საუბრობ დამაჯერებლად და საფუძვლიანად, ამიტომ სჯობს გაჩუმდე. ”ბრძნად მეტყველებაი ვერცხლი არს, ხოლო დუმილი ოქროი რჩეული” მერჩულესაც ასე  უთქვამს ხოდა მეც ვუჯერებ  🙂 ბოლო რამოდენიმე დღეა აქტიურად:

1. დავიწყე მეცადინეობა

2. ჩავუჯექი სვითის ბლოგს, (როცა ბუღალტერიის ნერვი აღარ მაქვს ხოლმე ) ბევრი რამის სწავლა შეიძლება ამ გოგოსგან.  მჯერა თუ ყველაფერს გავითვალისწინებ და ცოტა ჩემებურ ელფერს მივცემ ჩემგანაც შეიძლება კარგი ბლოგერი გამოცხვეს.

3. ვტრიალებ სამზარეულოში :დ

4. ბავშვს ვასეირნებ ორთაჭალის მასშტაბით

5. შესაბამისად ძალიან ვიღლები და უგონოდ ბევრს ვეწუწუნები მეორე ნახევარს. რომელიც ზუსტად 2წუთში მამშვიდებს 😀

სამომავლო გეგმა ასეთი მაქვს: გამოცდას ჩავაბარებ და აქტიურად მივხედავ ბლოგს :ბის:

Read Full Post »

მთაში მინდა, ჰაერზე!!!

ბუღი ასდის ქალაქს! სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით!  დღეს რამოდენიმეჯერ კი წამოწვიმა, მაგრამ ბევრი ვერაფერი უშველა გადახურებულ თბილისს. ასეთ შეხუთულ დღეებში მთაში მინდა ხოლმე გავიქცე ჩვენს აგარაკზე, 2წელია არ ვყოფილვარ, 2008ში ავადსახსენებელი ომის გამო 😦 2009ში კიდევ ორსულად ვიყავი, იმ დანგრეულ გზებზე კიდევ არაორსულსაც უჭირს სიარული.

საერთოდ სხვანაირად აღვიქვამ მთაში ყველაფერს, ჰაერი ისე გაწმენდილია ფერებიც კი სხვანაირად ჩანს. ახლა უკვე დღეებს ვითვლი როდის ჩავაბარებ გამოცდას, ავიკრიფავ გუდანაბადს და ბავშვიანად წავალ მთაში. გეგმაში მაქვს ბევრი ბევრი პახოდი და ანოს ჭყუმპალაობა ყინულივით ცივ ტანაში 🙂 დიდი სურვილი მაქვს ჩემს შვილსაც ძალიან უყვარდეს ბუნება და მთაში ბოდიალი. წელიწადში 1კვირა სასურველი კი არა აუცილებელიცაა ცივილიზაციისაგან შორს გაატარო.

ბავშვობაში მეტად ბანალური მიზეზის გამო მიყვარდა მთა, არასოდეს არავინ მთხოვდა სახლში 10საათზე მივსულიყავი, შეგვეძლო საათობით, შუაღამემდე ვმჯადიყავით მდინარის პირას კოცონთან და 1000სისულელეზე გვეჭორავა, ამ დროს ბიჭები ძირითადად ავ სულებზე, ჭინკებზე და ალებზე ყვებოდნენ, ჩვენ შიშით ვიფსავდით და სულ რომ ძალიან გვდომებოდა სახლში წასვლა, ვიდრე სხვა არ გაგვაცილებდა ადგილიდან ვერ ვიძროდით 🙂

წელს როგორც არასდროს ისე მიხარია იქ წასვლა, რაღაც სხვა მოლოდინები მაქვს, ყოველ საღამოს ავალ სახლის უკან მთაზე, ბევრ ასეთ სურათს გადავიღებ, ვარსკვლავებიან ცას დავაკვირდები, just ვიფიქრებ და ვიოცნებებ.

Read Full Post »

მონატრებამანია

ამ ბოლოს ჩემს თავს შევატყვე რომ მონატრებამანიამ შემიპყრო, ყველაფერი მენატრება. 3ღამეა ინტენსიურად ვმეცადინეობ ACCAს და აღმოვაჩინე რომ უზომოდ, უზომოდ მომნატრებია სწავლა. შეიძლება ვინმემ იფიქროს ეს რაღა მოსანატრებელიაო მაგრამ არის 🙂 წუხელ რომ დავწექი მელნის და ქაღალდის სუნი ამდიოდა თითებზე,ამ სუნმა გადამისროლა მოგონებებში. ყოველთვის დიდ მაგიდასთან ვიჯექი, ყველა რვეული,წიგნი თუ კონსპექტი საჭირო ადგილას მქონდა გადაშლილი, ფურცვლაში დრო არ დამეკარგა, იქვე რამოდენიმე კალამი ეგდო, ერთიც დამატებით თმებში მქონდა გარჭობილი. ყოველთვის მედგა უუუზარმაზარი ჭიქით ჩაი, ყავას იშვიათად ვწყალობდი, თუ ძალიან არ ჩამომეძინებოდა მანამდე არ ვეკარებოდი 🙂  ბავშვობაში მეგონა წიგნს ბალიშის ქვეშ თუ დავიდებდი თავისით შეფრინდებოდა რაც იქ ეწერა თავში, დიდობისას მეცადინეობაში ღამენატეხს რამდენჯერ მინატრია რომ მართალი ყოფილიყო 🙂

ახლაც ჩემს მაშინდელ ოთახში ვზივარ, ვმეცადინეობ შიგადაშიგ ვნატრობ თავში თავისით შეფრინდეს რაღაცრაღაცეები, მაგრამ უფრო ძირითადად ვბეჯითობ. 13ში მეორე შიდა გამოცდა მაქვს დიდი იმედი მაქვს კარგად ჩავაბარებ. წუწუნი და წინასწარ ტირილი ჩემი სტილია, დარტყმა ადვილად რომ გადავიტანო ხოლმე მაგრამ საბედნიეროდ ასეთი რამ არ მომხდარა ჩემს ცხოვრებაში ჯერ და დიდი იმედი მაქვს არც მოხდება 🙂

Read Full Post »

შემოგიტიათ სიზარმაცემ?

მე შემომიტია, თან სასტიკად, მაგრამ რით ვუმკურნალო არ ვიცი. ზუსტად 3კვირაა არც ერთი ACCAს ამოცანა არ ამომიხსნია, კიდევ კარგი თემას მაინც ვსწავლობ, მაგრამ ამოცანებს ვერაფერს ვუხერხებ, დავათრევ წიგნს, რვეულს და კალკულატორს ოთახიდან ოთახში, გადავშლი დავიწყებ ამოხსნას და ფიქრებიც დაიწყებენ აქეთ-იქეთ ხტუნაობას 🙂 მასშტაბურად გავზარმაცდი, ფორუმზეც ვეღარ ვაქტიურობ უწინდებურად, აღარც ფერმებს ვუვლი FBზე (აქ დიდი LOL) აღარც ვკითხულობ, . რა მჭირს ვიცოდე მაინც :ვის: საბედნიეროდ ჩემი სიზარმაცე ბავშვის მოვლაზე არ ისახება, ძველებურად კარგი და ყოჩაღი დედა ვარ 🙂 შემომილაწუნეთ ვინმემ, დროზე გამომაფხიზლეთ და გამომიყვანეთ გაზარმაცება-გაქსუების სტადიიდან თორემ ჯანდაბას ყველაფერი – გამოცდაზე გავFეილდები!!!

Read Full Post »